Wyjazdowo

Poszliśmy dzisiaj z Patrykiem na wieczorny spacer po moim rodzinnym mieście - nocą wszystko jest ładniejsze... Było po 17 i z zamknięciem sklepów miasto umiera. Chcieliśmy zjeść pączka z czekoladą, ale nie udało nam się znaleźć żadnej otwartej cukierni. Na rynku bałam się wyciągnąć aparat z torebki... Po ulicach wałęsały się grupki wyrostków... Czułam się niekomfortowo i obco. Naprawdę cieszę się, że udało mi się ułożyć życie gdzie indziej.

Miejscowość była bardzo zniszczona po II wojnie światowej. Jedyna interesująca budowla w mieście to kościół parafialny, no może jeszcze wieża ciśnień (nieoświetlona nocą) i kilka kamienic.

  

Do murów zamku dobudowano w ostatnich latach wieżę. Szczerze - nie wiem po co, bo miejsce raczej dalej straszy...

 

Po powodzi w 1997 roku wybudowano nowy jaz na Odrze i odnowiono małą śluzę. Na obsłudze śluzy pracował po wojnie mój pradziadek Antoni.

Na koniec zdjęcia z placyku przed Urzędem Miasta. Stał tutaj kiedyś pomnik - gwiazda, na cześć Armii Radzieckiej... siadaliśmy często na jej schodach podczas długiej przerwy w liceum...

Pingwinowi dorobiłam drugi szalik, bo mi się trafiła tutaj czerwona włóczka.

 

Jutro wracamy już do domu :)